[ARTYKUŁ SPONSOROWANY] W języku angielskim zazwyczaj stosuje się przedimki a, an i the. Trudność wielu osobom sprawia dopasowanie ich do odpowiednich części mowy, a także użycie we właściwy sposób. Sprawdź, co warto wiedzieć na ten temat!

Przedimki określone i nieokreślone

Przedimki A AN THE stosowane są przede wszystkim do precyzowania, jaki charakter mają następujące po nich rzeczowniki. Łączą się wyłącznie z nimi, i to nie we wszystkich formach. Dzięki ich zastosowaniu możemy precyzyjnie określić, czy dany przedmiot albo rola są znane, czy raczej przypadkowe i nieokreślone. Jednocześnie przedimki dzielą się na dwie grupy. Wersja the nazywana jest przedimkiem określonym. Z kolei a i an to przedimki nieokreślone.

Kiedy stosować przedimek określony?

Przedimek określony the używany jest, jak można się domyślić, w sytuacji, gdy mówisz o czymś konkretnym, znanym obojgu rozmówców czy mówcy i słuchaczowi. Bardzo często przedimek ten zastępuje a i an w przypadkach, gdy mówimy o jakimś przedmiocie czy jakiejś istocie po raz drugi w danej rozmowie. To wystarczy, aby to czymś skonkretyzowanym, a więc opisywanym przedimkiem określonym.

Przedimek określony możesz zastosować w zestawieniu z rzeczownikami policzalnymi, np. takimi jak dog, jak i niepoliczalnymi, np. water. Dodatkowo łączą się one z rzeczownikami opisującymi rzeczy dobrze znane, np. zabytki czy inne elementy kultury. Mogą być również stosowane do opisywania przedmiotów, miejsc i osób, które są unikalne. Jeśli siedzisz w domu i ktoś do niego wejdzie, a potem zapyta, gdzie jesteś, odpowiesz, że w kuchni, używając zwrotu the kitchen, jeśli kuchnia w domu albo mieszkaniu jest tylko jedna.

Należy stosować przedimek określony przy opisywaniu:

• kierunków,
• nazw lekarzy,
• nazw sklepów,
• rzeczy unikalnych, jak świat,
• instytucji i grup formalnych.

Łączy się on nierozdzielnie z określeniem the same. Istnieje też grupa wyjątków, w których nie występuje, np. at work.

Kiedy stosować przedimki nieokreślone?

Przedimki nieokreślone stosuje się w opisywaniu rzeczy wcześniej nieznanych, widzianych pierwszy raz czy takich, o których nikt nie ma informacji. Zobaczony na dworze pies będzie opisany jako a dog. Przedimki te łączą się wyłącznie z rzeczownikami w liczbie pojedynczej, które są policzalne.

Wyjątkową regułą stosowania przedimków nieokreślonych jest ta, w której opisują one np. zawody albo definiują rzeczy. Mowa tutaj o zastosowaniu, w którym ważne jest, że np. dany przedmiot czy człowiek należy do konkretnej grupy, bez wskazywania konkretów. Pozwala to na jasne przypasowanie danego rzeczownika do kategorii, co jest przydatne przy opisywaniu.

Różnica między zastosowanie a i an wynika z wymowy danych wyrazów. Jeżeli wymowa danego rzeczownika zaczyna się od spółgłoski, to używamy a. Jeśli z kolei od samogłoski, korzystamy z przedimka an.

Użycie opisanych w artykule przedimków nie zawsze jest konieczne. Istnieją sposoby na uniknięcie ich obecności w zdaniach. Warto jednak wiedzieć, jak działają i w jakich sytuacjach można je stosować.

https://polandonthehorizon.pl/wp-content/uploads/2024/04/szybka-nauka-7.jpg